piątek, 28 sierpnia 2015

Walki pod Chełmem w dniach 31.07-03.08.1915 r. (materiały niepublikowane)

31 lipca pod Chełm podeszła niemiecka 4 Dywizja Piechoty ze składu Korpusu Beskid (Beskidenkorps). Naprzeciwko siebie miała jednostki rosyjskiego XIV Korpusu (zapewne była tam m.in. 18 Dywizja Piechoty). Rosyjska linia obrony ciągnęła się na południe od miasta, m.in. wzgórzami w okolicach miejscowości Kasiłan, Kumów i Sielec. Za dnia zdobyto słabo obsadzone pozycje przednie (pod Kasiłanem 14 pułk piechoty – dalej „IR”) i pod osłoną ciemności zbliżono się do silnie obsadzonej pozycji głównej.


Atak rozpoczął się w nocy, jednak już ok. godziny 3 rano Rosjanie opuścili swoje stanowiska, które Niemcy zajęli ok. godziny 4. Przed południem 1 sierpnia zajęto Chełm, który Rosjanie opuścili osłaniani ogniem artylerii. Kolejna rosyjska linia obrony biegła na północ od Chełma na linii Jagodnica-Piaski (pozycja przednia) oraz Łysa Góra - wzgórze z wiatrakiem pod Piaskami - wzgórze 207 pod Czułczycami (pozycja główna). Do ataku na Łysą Górę wyznaczono 8 Brygadę (140 i 49 IR) a na odcinek Piaski-Jagodnica 7 Brygadę (14 i 149 IR). Na Dziewiczej Górze, wzgórzu 233 pod Nowosiółkami (i od 2 sierpnia na skraju lasu na pd-wch od Horodyszcza) pozycje zajęła wspierająca atak artyleria (53 Pułk Artylerii Polowej). Nocą 1/2 sierpnia trwało rozwijanie się Niemców do ataku. Na prawym skrzydle operował 14 IR, który z rejonu na wschód od Horodyszcza miała nacierać wzdłuż Ucherki na Jagodne. Na lewo od niego 149 IR miał przekroczyć potok Garka po obu stronach szosy i uderzać na odcinek Piaski-Jagodnica. Na lewym skrzydle dywizji do ataku na Łysą Górę szykował się 140 IR, rozwijając się na północnym skraju Stawu (na jego zachodnim krańcu stała rezerwa z 49 IR, w lesie był punkt opatrunkowy).

Rankiem 2 sierpnia rozpoczął się atak. 14 IR zaległ pod silnym ogniem wzdłuż bagnistego brzegu potoku Garka (3 metry szerokości), kompanie szturmowe z 149 IR dotarły pomiędzy 12.45 a 14.00 na 150 m pod Piaski i 80-100 m pod Jagodnicę, kompanie 140 IR skokami podchodziły pod Łysą Górę. Atak pod silnym ostrzałem rosyjskim rozwijał się bardzo powoli. Jako pierwsi do szturmu poderwali się ok. 14.00 żołnierze 149 IR zdobywając Piaski i Jagodnicę jednak zaraz potem silny rosyjski kontratak wyrzucił Niemców z powrotem. Idące na pomoc posiłki wpadły w lesie na wschód od Jagodnicy na licznych Rosjan - wywiązały się chaotyczne walki leśne. W międzyczasie ok. 17.30 rozpoczął się szturm 140 IR na Łysą Górę - o 17.40 zdobyto tu czołowe okopy rosyjskie a o 18.10 całą Łysą Górę (wzięto 600 jeńców), rosyjski kontratak krwawo odparto. Na odcinku 7 Brygady ok. godziny 18 pojawiły się oddziały z 2 Pułku Piechoty Landwehry (dalej LIR) i z ich pomocą 14 IR przeszedł Garkę i zajął pozycje 600 m na północ od niego, odzyskano także Jagodnicę. Jednak w lesie na wschód od niej siedzieli nadal Rosjanie i ich kontratak o 19.20 ponownie wyparł Niemców z Jagodnicy. I Batalion 149 IR (dalej „I/149”) przez Piaski dotarł w tym czasie na wzgórze 194 i na noc Rosjanie utrzymali się jedynie pod Jagodnicą. Nocą 2/3 sierpnia trwało przygotowywanie ostatecznego ataku na nie zdobyte jeszcze do tej pory pozycje rosyjskie, które przed frontem 7 Brygady biegły na linii: Wola Czułczycka - wzgórze 194 przy szosie- wzgórze 203 – wzgórze 210 pod Krobonoszą. 7 Brygadę wzmocniły oddziały 35 Rezerwowej DP: 2 LIR (którego dowódcy podporządkowano walczące tu do tej pory pododdziały 4 DP) a także 9 i 107 LIR.

Rankiem 3 sierpnia wznowiono atak, który trwał cały dzień i dopiero ok. 18 zakończył się powodzeniem. Wtedy to atakująca z prawej strony 25 Rez. DP przebiła się przez Wolę Czułczycką, w ślad za tym do ataku przyłączyły się II/14 i III/2 LIR i wyparły Rosjan z pozycji w lesie pod Przysiółkiem, gdzie dotarła w tym czasie również 25 Rez. DP która idąc przez Zarzecze dostała się na przeciwny brzeg Ucherki pod Przysiółkiem. Następnie I/2 razem z 149 IR zdobył Jagodnicę co z kolei umożliwiło znajdującym się z lewej strony II/2 i 9 LIR skuteczny szturm na wzgórze 207 i wzgórze z wiatrakiem pod Piaskami. Kontratakującym kawalerią i piechotą Rosjanom udało się ok. 20 odzyskać wzgórze 207 i podejść blisko pod wzgórze z wiatrakiem, jednak nocą 3/4 sierpnia cofnęli się na całej linii. Nocą 2 LIR zajął Czułczyce. Do rana utrzymała się jedynie ich kawaleria na wzgórzu 207 na zachód od Czułczyc, skąd została przepędzona rankiem przez II/2.

Za odwagę okazaną podczas w/w wieczornego kontrataku z 3 sierpnia Order św. Jerzego IV Klasy otrzymał później Ammos Niegodnow, esauł 1 Wołgskiego Pułku Kozaków, który na czele dwóch sotni kontratakował ok. godziny 20-21 na zajęte już przez Niemców okopy pod Czułczycami, przedarł się przez nie i uderzył na znajdujące się za nimi trzy linie niemieckiej piechoty częściowo je niszcząc a częściowo zmuszając do ucieczki.


Literatura dot. I wojny światowej w ofercie księgarni KsiegarniaNapoleon.pl






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz